wie wordt er nu echt beter?

We kunnen de stappen ook gebruiken om onze stemming te verbeteren. Zelfs het beste wat we konden verzinnen, bracht ons in de problemen. Wij erkennen de noodzaak om te veranderen.


Toen we pas begonnen te herstellen, was er voor de meesten van ons tenminste één persoon die wij niet konden uitstaan. Het was het onbeschoftste en irritantste figuur in het programma, vonden we. We wisten dat we er iets aan konden doen. Er was vast wel een of ander toepasbaar principe om van dat gevoel over die persoon af te komen.- maar wat? We vroegen onze sponsor om goede raad. Waarschijnlijk gingen de geruststellende woorden gepaard met een minzame glimlach: als wij gewoon terug bleven komen, zouden wij vanzelf merken dat het beter zou gaan met die persoon. Dat klonk voor ons aannemelijk. We vertrouwden erop dat de stappen in ieders leven hun werk doen. Als die voor ons werkten, konden ze ook werken voor dit vreselijke type.

Na verloop van tijd merkten we dat deze persoon niet zo onbeschoft en irritant leek als daarvoor. Hij of zij kon wel door de beugel en had misschien zelfs iets sympathiek gekregen. We waren aangenaam verrast toen wij in de gaten kregen wie er nu werkelijk beter was geworden. Omdat we terug bleven komen en aan de stappen bleven werken, was onze waarneming van die persoon veranderd. Omdat wijzelf verdraagzamer waren geworden, was de persoon die ons zo stoorde ook 'draaglijker' geworden. Hij of zij was 'sympathiek' geworden, omdat wij het vermogen om lief te hebben hadden ontwikkeld.

Dus, wie wordt er nu echt beter? Wijzelf! Naargelang wij het programma toepassen, krijgen we een volledig nieuwe kijk op de mensen om ons heen omdat wij een nieuwe kijk op onszelf krijgen.

Naarmate het met mij beter gaat, gaat het ook beter met anderen. Vandaag zal ik verdraagzaam zijn en proberen om van de mensen die ik ontmoet te houden.