eenzaamheid versus alleen zijn 

Delen met anderen voorkomt dat we ons afgezonderd en alleen voelen.


Alleen zijn is niet hetzelfde als eenzaam zijn. Eenzaamheid is een gesteldheid van het hart, een gevoel van leegte waardoor wij ons verdrietig voelen en soms geen hoop meer hebben. Eenzaamheid verdwijnt niet altijd vanzelf zodra we relaties aanknopen of onder de mensen komen. Sommigen van ons voelen zich ook eenzaam in een zaal vol mensen.
Velen van ons kwamen bij Anonieme Verslaafden vanuit de hopeloze eenzaamheid van onze verslaving. We maken nieuwe vrienden nu we naar bijeenkomsten gaan en vaak heft dat ons gevoel van eenzaamheid op. Toch krijgen velen van ons tijdens ons herstel blijvend te maken met eenzaamheid.
Hoe kunnen we eenzaamheid verdrijven? De beste aanpak bestaat uit het aangaan van een relatie met een Macht groter dan wijzelf. Deze Macht kan ons helpen om de leegte in ons hart te vullen. Als we geloof hebben in een Hogere Macht, dan zullen we erachter komen dat we ons nooit eenzaam hoeven te voelen. Dankzij een bewust contact met God, zoals wij God zien, zullen we ons prettiger voelen wanneer we alleen zijn.
Naarmate wij verder herstellen, ervaren we vaak een diep gevoel van voldoening in onze omgang met anderen. Daarnaast zullen we ontdekken dat we minder behoefte hebben aan andermans gezelschap naarmate we ons meer naar onze Hogere Macht toe bewegen. De geest in onszelf die we ontdekken, is ons voortdurend nabij als we doorgaan met het verkennen en verdiepen van onze band met een Macht groter dan wijzelf. We beseffen dat we geestelijk zijn verbonden met iets wat groter is dan wijzelf.

Ik zal me op mijn gemak voelen in mijn bewuste contact met mijn Hogere Macht. Ik ben nooit alleen.