De Twaalf Stappen zijn een
voortschrijdend herstelproces, verankerd in ons dagelijks leven.
Nu
we al enige tijd herstellen, krijgen we wellicht te maken met schijnbaar
overrompelende persoonlijke problemen, boze gevoelens en wanhoop. Zodra we
beseffen wat er speelt, verzuchten we mogelijk "Maar ik ben zo hard aan
het werk. Ik dacht dat ik..." Inmiddels hersteld zou zijn, wellicht? Nog
maar nauwelijks. Telkens weer horen we dat herstel een voortgaand proces is en
dat we nooit genezen. Toch denken we soms dat we uiteindelijk, door voldoende
te werken aan onze stappen, te bidden of bijeenkomsten bij te wonen, wellicht
niet genezen zijn maar toch iets zijn! En wij zijn
"iets". We zijn herstellende - herstellende van actieve verslaving.
Wat wij in het stappenproces ook hebben aangepakt, er zal altijd werk aan de
winkel blijven. Wat we bij onze eerste inventaris niet konden herinneren of als
onbelangrijk beschouwden, zal zich in de toekomst zeker weer aandienen. We
zullen steeds weer aanhaken op het stappenproces om aan te pakken wat ons
dwarszit. Naarmate wij gebruikmaken van dit proces, zullen we het dankzij de
merkbare resultaten meer en meer vertrouwen. We bewegen van woede en wrok naar
vergeving, van ontkenning naar eerlijkheid en aanvaarding en van pijn naar
gemoedsrust. Herstel vindt niet
van vandaag op morgen plaats en ons herstel zal nooit af zijn. Maar elke dag
biedt nieuw herstel en hoop op meer voor morgen.
Vandaag zal ik voor mijn herstel doen wat ik kan en
hoop houden op het voortgaande herstelproces.
