We hebben plezier in het doen van dingen
waarvan we nooit gedacht hadden dat we ze zouden doen.
Door
onze actieve verslaving leefden we om meerdere redenen in afzondering. In het
begin ontliepen wij familie en vrienden opdat zij niet zouden merken dat we
gebruikten. Sommigen van ons gingen alle niet-verslaafden uit de weg. We waren
bang voor vervolging of morele afkeuring. We keken neer op mensen die een
"gewoon" leven hadden, met een gezin en hobby's. We noemden hen
"burgerlijk" en we dachten dat het voor ons niet was gelegd om
plezier te beleven aan de gewone dingen van het leven. Op den duur gingen we
zelfs andere verslaafden uit de weg omdat wij onze drugs en roes niet met hen
wilden delen. Ons bestaan werd steeds leger - en onze zorgen beperkten zich tot
het dagelijks onderhoud van onze ziekte.
Vandaag hebben we
een meer gevuld bestaan. We genieten van activiteiten met andere herstellende
verslaafden. We hebben tijd voor ons gezin. En we hebben de nodige bezigheden
ontdekt waar we plezier aan beleven. Wat een verschil met vroeger! Wij kunnen
net zo'n vol leven hebben als de "normale" mensen op wie wij ooit
neerkeken. De vreugde is teruggekeerd en dat is een geschenk van ons herstel.
