liefde en verslaving

Sommigen van ons ondervonden de uitwerking van verslaving voor het eerst bij degenen die het dichtst bij ons stonden. Om te kunnen overleven, waren we uitermate afhankelijk van hen. We voelden ons boos, teleurgesteld en gekwetst wanneer zij andere interesses, vrienden en partners kregen.

Verslaving had invloed op al onze levensgebieden. Zoals wij op zoek gingen naar drugs die alles in orde zouden maken, zo zochten we ook naar mensen die ons zouden fixen. De mensen die ons iets te bieden hadden, bleven op afstand vanwege de onmogelijke eisen die wij stelden. Degenen die overbleven, waren zelf dermate hulpbehoevend dat ze geen weerstand konden bieden tegen onze onrealistische verwachtingen. Het is dan ook niet zo gek dat we tijdens onze actieve verslaving geen gezonde intieme relaties konden aanknopen en onderhouden.

Nu wij herstellen, verwachten we niet langer dat drugs ons zullen fixen. Als wij nog steeds van mensen verwachten dat zij ons kunnen fixen, dan is het wellicht tijd om ons herstelprogramma ook op onze relaties toe te passen. Wij beginnen met de erkenning dat we een probleem hebben - dat we geen flauw benul hebben van gezonde intieme relaties. Wij zoeken contact met fellows die te kampen hadden met een soortgelijk probleem en daar een oplossing voor hebben gevonden. Wij praten met hen en luisteren naar wat zij te delen hebben over dit onderdeel van hun herstel. Op al ons doen en laten passen we het programma toe. De vrijheid die we tijdens ons herstel hebben gevonden, zoeken we ook in onze relaties.

Liefdevolle relaties liggen binnen mijn bereik. Vandaag zal ik de uitwerking van verslaving op mijn relaties onderzoeken, zodat ik ook op dat vlak kan gaan herstellen.