Uitreiken vormt het begin van de strijd
die ons zal vrijmaken. Het leidt tot het instorten van de muren die ons
gevangen houden.
Toen
we bij de 12stappengemeenschap belandden, lag het emotionele leven van velen
van ons in puin. Al die jaren waarin we mensen gebruikten en onszelf lieten
gebruiken, hadden ons vermogen aangetast om mensen, met inbegrip van onszelf,
te vertrouwen. Maar de liefde en aanvaarding die we bij de gemeenschap
aantroffen, bezorgde ons de moed om op mensen af te stappen en toe te laten in
ons leven.
Naarmate we langer droog
en clean bleven, groeide ons verlangen naar meer intimiteit met onze dierbaren.
We begonnen mensen te benaderen op een diepere, zinvollere manier, zelfs als we
gekwetst konden worden. Ondanks onze angsten voor afwijzing, namen we het
risico om meer te tonen van onszelf, onze overtuigingen en onze behoeften. We
besloten onze verdedigingsmuren af te breken.
De vrijheid die we
gevonden hebben, was het risico waard. Wij weten dat er nog steeds het nodige
te doen valt om onszelf volledig te bevrijden van alle verdedigingswerken die
we in al die jaren van actieve verslaving hebben opgetrokken. Maar we
beschikken over een enorm vermogen tot liefde en intimiteit. Dat zijn we te
weten gekomen toen we, ondanks onze menselijke tekorten, op andere verslaafden
afstapten en hen in ons leven toelieten. Wanneer ons hart niet langer ommuurd
is, beschikt het over grote kracht.
Ik zal mijn persoonlijke muren afbreken en op
anderen afstappen. Ik zal mijn hart de ruimte geven om in vrijheid liefde te
geven en te ontvangen.
