Verslaving is een familieziekte, maar wij
konden alleen onszelf veranderen.
Velen
van ons komen uit ernstig beschadigde gezinnen. De heersende waanzin onder
familieleden kan soms overweldigend zijn. Soms zouden we het liefst onze
koffers pakken en naar een andere planeet verhuizen. We bidden dat onze
familieleden net zoals wij voor het pad van herstel zullen kiezen. Tot ons
grote verdriet is dit niet altijd het geval. Al doen we nog zo ons best om de
boodschap van herstel door te geven, soms moeten we vaststellen dat wij onze
meest dierbaren niet kunnen helpen. Onze groepservaring leert ons dat we vaak
te dicht bij onze familieleden staan om ze te kunnen helpen. Het is om die
reden beter hen aan de zorg van onze Hogere Macht toe te vertrouwen. Wanneer we onze
pogingen staken om de problemen van onze familieleden op te lossen, dan geven
wij hun de ruimte die ze nodig hebben om zelf zaken op orde te krijgen. Als we
hun voorhouden dat wij niet in staat zijn hun problemen op te lossen, dan
gunnen we onszelf de vrijheid om ons eigen leven te leiden. Wij geloven dat God
onze familieleden zal helpen. Het voorbeeld van ons eigen voortgaande herstel,
is vaak het beste dat we onze dierbaren kunnen geven. Met het oog op de
geestelijke gezondheid van onze familie en onszelf, moeten we onze familieleden
hun eigen manier laten vinden om te herstellen.
Ik zal ernaar streven
mijn eigen programma te volgen en mijn familie over te laten aan de zorg van
een Hogere Macht.
