De eenheid van Anonieme Alcoholisten is haar meest dierbare hoedanigheid. Onze levens, en de levens van allen die nog bij AA zullen komen, hangen ervan af. Wij blijven één, of AA sterft. Zonder eenheid zou het hart van AA ophouden te kloppen. De doorstroming van de boodschap en van Gods genade zou stollen. Terug in hun afgrond geworpen zouden alcoholisten ons verwijten en zeggen: "Welke genade had AA kunnen zijn".
"Betekent dat", zullen sommigen vragen, "dat het individu in AA niet geteld wordt? Wordt hij gedomineerd door de groep en gaat zijn persoonlijkheid daarin verloren?".
Op deze vraag mogen wij krachtig en zeker "Neen" antwoorden. Wij geloven niet, dat er één vereniging op aarde bestaat die meer toegewijde zorg aan haar leden besteedt. Er bestaat geen tweede vereniging waar, haast jaloers , ieders recht om vrij te denken, te spreken en te handelen wordt vooropgesteld. Geen enkele AA'er kan een ander tot iets verplichten; niemand kan gestraft of weggejaagd worden. Onze twaalf stappen tot herstel zijn suggesties, de twaalf tradities , die de eenheid van AA waarborgen bevatten geen enkel verbod. Zij zeggen herhaaldelijk "Wij zouden moeten" maar nooit "Je moet". Velen schijnt deze vrijheid voor het individu pure anarchie toe. Elke nieuweling, elke vriend die voor het eerst met AA kennis maakt, staat voor een raadsel. Zij zien de vrijheid als synoniem van losbandigheid maar zij erkennen aanstonds dat AA een onweerstaanbare kracht bezit in zijn doel en in zijn werking. "Hoe is het mogelijk?" vragen zij zich af. "Kan zo'n bende anarchisten ernstig werken? Hoe bestaat het dat zij hun gemeenschappelijk welzijn vooropstellen. Wat houdt hen in 's hemelsnaam bijeen?".
Wie de zaken van wat naderbij bekijkt, vindt vlug de sleutel tot deze vreemde paradox.
De AA'er moet zich schikken naar de principes die hem tot herstel moeten brengen.
Van zijn gehoorzaamheid aan die spirituele principes hangt in feite zijn leven af. Wanneer hij te ver afwijkt komt de straf snel en zeker; hij wordt ziek en sterft. Eerst volgt hij die regels omdat hij moet; later ontdekt hij de levenswijze die hij werkelijk wil beleven. Nog later komt hij tot de bevinding, dat hij die kostbare gave alleen kan behouden, wanneer hij ze wegschenkt. Noch hij, noch iemand anders kan overleven tenzij hij de AA-boodschap wil uitdragen. Vanaf het ogenblik dat uit dit twaalfde stapwerk een groep ontstaat, doet men een nieuwe ontdekking: namelijk dat de meesten niet kunnen herstellen tenzij in groepsverband. Meer en meer rijpt de gedachte, dat hij slechts een klein deel is van een groot geheel; en dat geen enkel offer te groot is voor het behoud van de gemeenschap. Hij leert dat alle verlangens en ambities moeten zwijgen wanneer ze schade zouden kunnen berokkenen aan de groepen. Het wordt duidelijk, dat de groep moet blij ven bestaan wil het individu niet verloren gaan.
Zo werd in het begin de voornaamste vraag: "hoe men best als groep kon leven en werken". In de wereld waarin wij leven zien wij persoonlijkheden die gehele volkeren vernietigen. De strijd om weelde, macht en prestige verscheurt het mensdom meer dan ooit tevoren. Wanneer sterke mensen schaakmat gezet worden in hun zoeken naar vrede en harmonie, wat moet er dan van onze onevenwichtige bende alcoholisten geworden? Waar wij eens alleen gevochten en gebeden hadden om persoonlijk herstel, begonnen wij nu te zoeken hoe AA zelf zou blijven voortbestaan.
De structuur van onze gemeenschap werd gesmeed op het aambeeld der ondervinding.
Ontelbare keren, in zoveel steden en dorpen, beleefden wij opnieuw de geschiedenis van Eddie Rickenbacker en zijn moedige gezellen toen hun vliegtuig in de oceaan neerstortte. Evenals wij waren ze aan de dood ontsnapt, maar toen vlotten zij rond op de gevaarlijke zee. Hoe goed zagen zij in, dat hun gemeenschappelijk heil voorging. Niemand mocht zelfzuchtig met water of brood omspringen . leder van hen moest met de anderen rekening houden en ze wisten dat zij in een duurzaam geloof hun werkelijke sterkte zouden vinden. En die vonden ze! Het stelde hen in staat al de perikelen met hun broos vaartuig te boven te komen alsook alle tests van onzekerheid, pijn, angst en zelfs de dood van één van hen.Zo is het ook bij AA geweest. Door geloof en door werk zijn wij in staat geweest te bouwen op de lessen van een ongelooflijke ondervinding. Deze leven thans voort in de twaalf tradities van AA, die, zo God het wil, onze eenheid zullen blijven sterken tot zolang Hij ons nodig heeft.
