Ik was bereid om alles op alles te
zetten om nuchter en clean te blijven.
Nieuwkomers
vragen "Tot het uiterste? Hoezo, tot het uiterste?" Ter
verduidelijking kunnen we terugkijken op onze actieve verslaving en ons
bedenken waartoe wij bereid waren om in de roes te blijven. Waren we bereid om
vele kilometers af te leggen om aan drugs te geraken of in de nachtwinkel? Ja,
normaal gesproken wel. Dan klinkt het ook logisch dat wij er alles aan zullen
doen om op een bijeenkomst te kunnen zijn. Tenminste, als nuchter en clean
blijven nu voor ons net zo belangrijk is als destijds ons gebruik.
Deden wij tijdens
onze actieve verslaving vaak gekke, waanzinnige dingen? Gebruikten wij
onbekende middelen die anderen ons voor de neus hielden? Waarom vinden we het
tijdens ons herstel dan vaak zo lastig om suggesties op te volgen, met name
suggesties die gericht zijn op onze groei? En wendden wij ons tijdens actief
gebruik niet vaak in wanhoop tot onze Hogere Macht, met de woorden
"Alstublieft haal me hieruit!" Waarom hebben we er dan zo veel moeite
mee om tijdens ons herstel Gods hulp in te roepen?
Toen we dronken en gebruikten,
stonden we er doorgaans voor open om koste wat het kost aan meer te komen. Als
wij ditzelfde principe van openheid van geest kunnen toepassen op ons herstel,
dan staan we mogelijk verbaasd hoe gemakkelijk wij het 12 stappenprogramma
zullen begrijpen. Het is al vaak gezegd, we hebben ons uiterste best gedaan om
uiteindelijk bij de 12 stappengemeenschap te belanden. Als wij bereid zijn om
vanuit een open geest tot het uiterste te gaan bij het opvolgen van een
aanwijzing, dan kunnen we clean en nuchter blijven.
Ik ben bereid om tot het uiterste te gaan teneinde nuchter
te blijven. Ik zal alles doen wat nodig is om vanuit openheid van geest en
bereidwilligheid, een richting in te slaan.
